Kiedy tylko drzwi za tą dziwną kobietą się zamknęły wybuchnąłem głośnym śmiechem. Zgiąłem się w pół i chwyciłem za brzuch. Kiedy po jakiś trzech minutach tego wycia się uspokoiłem uniosłem głowę ocierając łzy – Będziesz wyglądać piękniee... – zaśmiałem się cicho spoglądając na Kai’a szklistymi oczyskami pełnymi szczerego rozbawienia – No już wskakuj – zachęciłem go - Uważaj tylko, żeby ktoś nie zechciał Cię pożreć – po czym wybuchnąłem kolejną salwą śmiechu.

Co? Jaki kurwa rożek?
Jestem załamany! Przecież to wstyd i hańba! Ja sie do tego nie nadaje! To łamie prawa natury! I moje też!
Czy ja wyglądam na jekiegoś transwestytę? Spojrzałem wrogo na Reite
- A co? Chciałbys mnie tak zobaczyć? Wieeem... - postanowiłem unieśc sie honorem i wskoczyć w czerwonego rożka.

Ostatnio edytowany przez Kai (2008-03-15 16:22:51)

Mina mi nieco zrzedła, kiedy zobaczyłem, w co ja mam się ubrać – o kurwa...- zauważyłem trafnie i niechętnie spojrzałem na swoje ubranie. Zmarszczyłem nos. Nie mogę być gorszy skoro on się przebrał to, czemu nie ja? Powoli nałożyłem na siebie czarny strój – Od teraz mów mi kotku – mruknąłem ponuro

- W porządku, kotku, jeszcze tylko zamrucz - co prawda mi w przebraniu rozka było niewygodnie, ale przynajmniej nie był on tak upokarzajacy jak kocurek.
Podszedłem do niego i pogłaskałem po głowce.
- Mrrr? -

- Na mruczenie musisz sobie zasłużyć lodziku – spojrzałem na swoje ulotki z cierpiętnicza miną – właściwie to się poznajcie Kai Toshiya. Toshiya Kai.. –przedstawiłem ich sobie nie będąc pewnym czy się znają czy nie. Spojrzałem błagalnie w niebo i ponowiłem próbę wciśnięcia ulotki jakiejś niewinnej duszyczce.

- Witam - odpowiedziałem Toshiyi z przymusu. Nie wydał mi się miły, i dziwny był jakis. Zamiast normalnie powiedziec, to mruczy. On by sie bardziej na kota nadał.
- No kotek - klepnąłem go po tylku
- Pokaż na co cie stac - rzekłem i zasmiałem sie.

- Koty nie tylko mruczą, ale i drapią... - powiedział wojowniczym tonem i zobaczył jakąś babcie. Gadała głupoty i co i ten jej cholerny pies mnie obszczał?! Omal nie kopnąłem owej przebrzydłej bestii. - Niech babcia stąd spierdala z tym ohydztwem - wywarzałem przez zaciśnięte zęby. Spróbowałem przybrać wojowniczy wyraz twarzy. Starałem się za wszelką cenę nie myśleć o owym bucie. Spróbowałem wziąć kilka głębokich wdechów dla uspokojenia skołatanych nerwów.